LiveLifeConcerts

James Taylor - October Road (2002) 5 jaar na zijn album 'Hourglass' verscheen er in 2002 een nieuw album van James Taylor met de titel 'October Road'. Dit album werd geproduceerd door Russ Titelman, die ook de albums 'Gorilla' uit 1975 en  'In The Pocket' uit 1976 produceerde. Ter promotie kwam James Taylor met een kleine (super)band naar Carré in Amsterdam voor een prachtig concert, en naast nieuw werk speelde hij ook veel van zijn oudere nummers. Wat een vakman. Prachtig! James Taylor - Whenever You're Ready Live@BBC1 (2002) James Taylor - Vocals, Guitar Michael Landau - Guitar Jimmy Johnston -  Bass Steve Gadd - Drums Larry Goldings - Piano Concertrecensie ________________________________________________ WE WANT MORE...WE WANT MORE...WE WANT MORE... 2 Meter Sessies Tijdens zijn 2 Meter Sessies ontving Jan Douwe Kroeske in 1994 James Taylor. In de geluidstudio in Nederhorst den Berg was naast James Taylor, Jimmy Johnston, Don Grolnick en Carlos Veg

Los Lobos - The Town And The City (2006) Los Lobos, de Amerikaanse Tex-Mex band uit Los Angeles, staat bekend als een band die live het beste tot zijn recht komt. In Paradiso Amsterdam was de kwaliteit van het geluid aan het begin van het concert niet al te best (waarschijnlijk was de geluidsman iets te lang in 'The Bulldog' blijven hangen...). Gelukkig kwam het geluid na een aantal nummers alsnog in orde en speelde Los Lobos een lekkere lange set. En inderdaad, Los Lobos is een band die je live meegemaakt moet hebben. Niet voor de show, maar wel voor het vakmanschap van de mannen. Topband!  Veel van de gespeelde nummers kwamen van het in dat jaar uitgekomen album 'The Town And The City'. Los Lobos - Wake Up Dolores Live@the House Of Blues (2006) David Hidalgo - Vocals, Guitar, Accordeon Cesar Rosas - Vocals, Guitar Conrad Lozano -  Vocals, Bass Louie Perez - Guitar Steve Berlin - Keyboards, Saxophone Cougar Estrada - Drums, Percussion Los Lobos - Kiko and The Lavender

Split Enz - Dizrythmia (1977) Wat een ongelooflijk bijzonder cabaretesk concert was dat in 1977 in de Lantaren in Rotterdam. De band 'Split Enz' uit Nieuw Zeeland was niet alleen muzikaal van hoogstaande kwaliteit, maar ook over de kostuums, de haardracht en make-up van de bandleden was heel goed nagedacht. In Rotterdam speelden ze grotendeels nummers van hun album 'Dizrythmia'. De producer van dit album was Phil Manzanera, de gitarist van Roxy Music. Mooi moment was de 'lepelact' tijdens het nummer 'Woman Who Loves You' van Noel Crombie. Split Enz - My Mistake Live@London (1977) Tim Finn - Vocals Neil Finn - Guitar Eddie Raynor -  Keyboards Nigel Griggs - Bass Malcom Green - Drums Noel Crombie - Percussion Rob Gillies -  Trumpet,  Saxophone Split Enz - Woman Who Loves You Live@London (1977) IMPRESSIVE NOEL CROMBIE SPOON SOLO AT 3:40 Split Enz - Crosswords Live@London (1977) Split Enz - Charlie Live@London (1977) Concertrecensie _________________________

Hypnotiserend. Zo kan je het concert van Melody Gardot op het North Sea Jazz Festival het best omschrijven. Melody Gardot, de zangeres die op haar negentiende een fietsongeluk kreeg en hierdoor een tijd liggend op bed moest herstellen. Voor het ongeluk speelde ze piano, maar omdat zitten niet mogelijk was kon ze daar niet mee verder. Haar arts adviseerde haar om te proberen gitaar te spelen, liggend op haar rug. Melody Gardot - Currency of Man (2015) Op het festival presenteerde Melody Gardot haar nieuwe album 'Currency of Man', een prachtig album wat geproduceerd werd door Larry Klein. Op het album staan prachtige ingetogen stukken waarin invloeden van jazz, soul en zelfs gospel te horen zijn . In een volle Amazon zaal gaf Melody Gardot een fascinerende set met ondermeer een ode aan de overleden jazzmuzikant Charles Mingus. Minimaal pianospel, dubbel geblazen sax, prachtige zweverige vocalen én een prachtig geluid maakten van het concert een bijna spirituele beleving. Melody G

Het was warm die vierentwintigste juli 2013 in San Sebastian. Gregory Porter stond om 20.00 uur gepland op het Frigo Podium van de 48e editie van het Heineken Jazzaldia. Dit podium geeft de muzikanten een prachtig uitzicht over de oceaan die voor hen ligt. Nadeel is ook dat de langzaam ondergaande zon recht in hun gezichten schijnt. Gregory Porter liet zich er niet door ontmoedigen, ondanks zijn altijd aanwezige pet. Voor ons was de muziek van Gregory Porter destijds nog een grote verrassing. En omdat hij op het festival op een klein podium was ingedeeld denk ik dat wij niet de enige waren. Heerlijk zittend met de zon in de rug werden we overweldigd door zijn geweldige stem én door zijn prachtige nummers. Gregory Porter - 1960 What? Live@Heineken Jazzaldia, San Sebastian (2013) Gregory Porter - Vocals Chip Crawford - Piano Emanuel Harold - Drums Aaron James - Bass Yohsuke Sato - Saxophone Gregory Porter - Free Live@Jazz à la Vilette, France (2013) Het nummer '1960 What?', wat o