LiveLifeConcerts

Sonido Gallo Negro Sendero Mistico (2014) gesigneerd! Sonido Gallo Negro, oftewel 'het geluid van de zwarte haan', is een instrumentale muziekgroep uit het oosten van Mexico City. Met een mix van Latijns-Amerikaanse klanken als cumbia, sonidero, boogaloo en chicha* , voorzien van een jaren 60 sausje, zorgden ze op het poppodium van Grounds voor een heerlijke psychedelische sound. De meeste nummers die ze die avond speelden kwamen van hun in 2014 op Glitterbeat Records uitgebrachte album 'Sendero Mistico'. Een heerlijk swingend concert met exotische, excentrieke muziek én psychedelica. Dansen! *Chicha Chicha is de muziek van het volk uit Peru en is ontstaan in de jaren zestig. Deze nieuwe muziekstijl ontleent zijn naam aan een (vaak zelfgebrouwen) alcoholisch drankje van de Peruaanse indianen. De chicha muziek maakt veelvuldig gebruik van gitaren, synthesizer, orgel en percussie. Deze wereldmuziek bereikte gek genoeg nooit het grote publiek. 'Sendero Mistico' van

Op het prachtige strand 'Playa de Zurriola' van San Sebastian, of zoals de Basken zeggen 'Donostia',  gaf Jamie Cullum een heerlijk energiek concert tijdens de 48e editie van het Heineken Jazzaldia Festival. Met een mengeling van jazz, pop en soul  gaf de Engelsman een show waar de vonken vanaf spatte. Springend over het podium én op de piano gaf hij het massaal toegestroomde publiek (50.000!) waar ze voor gekomen waren. Nieuwe nummers van het pas uitgekomen album 'Momentum', oud repertoire,  covers, alles kwam langs in een moordend tempo! En op deze prachtige locatie kon hij het natuurlijk niet laten om een selfie te maken met op de achtergrond de swingende menigte. Jamie Cullum - The Same Thing Live@Jazzaldia San Sebastian (2013) Jamie Cullum - Piano, Vocals  Rory Simmons - Guitar, Trumpet Chris Hill - Bass Brad Webb - Drums Tom Richards - Keyboards, Saxophone ________________________________________________ WE WANT MORE...WE WANT MORE...WE WANT MORE... Jazzal

DJ/Producer Guts  uit Parijs was in de jaren 90 een bekende in de hip-hop scene. Hij stond mede aan de basis van 'Alliance Ethnik', een band met een grote reputatie in Frankrijk. Voor hun debuut album werkte hij samen met producer Bob Power (De La Soul, A Tribe Called Quest, D'Angelo en Erykah Badu). Met het album 'Philantropiques' kiest Guts meer voor een electro-jazz stijl met wereldse invloeden, van Afrika tot Jamaica.  Op het poppodium Grounds in Rotterdam had Guts als begeleiders de swingende formatie 'Les Akaras de Scoville', met Wolfram Wright  als zanger   , Alexis Bossard drums, Kenny Ruby op bas en de blazerssectie bestaande uit  tromboniste Ad Songeon en saxofonist Ben Abarbanel-Wolff. Perfecte ingrediënten voor een heerlijk feestje. Guts & Les Akaras de Scoville Live@Radio Meuh Festival (2019) ________________________________________________ WE WANT MORE...WE WANT MORE...WE WANT MORE... Philantropiques In onderstaande video's zie je korte

Ry Cooder Bop Till You Drop (1979) In 1980 kwam Ry Cooder samen met de jonge talentvolle gitarist John Hiatt naar Nederland voor een aantal concerten. Ry Cooder had een jaar daarvoor het prachtige album 'Bop Till You Drop'  (het allereerste digitaal opgenomen vinyl album)  uitgebracht en het volgende album 'Borderline' stond op het punt van uitkomen. Een mooi moment voor een tour dus. Samen met de begeleidingsband van John Hiatt, aangevuld met de achtergrondzangers Bobby King en Willy Green, zorgden ze voor een memorabele avond in De Doelen in Rotterdam. Ry Cooder + John Hiatt - Live@Paris  (1980) Ry Cooder - (Slide)Guitar, Vocals /  John Hiatt - Guitar, Vocals  Jessy Harms - Keyboards /  James Rolleston - Bass Daryl Verdusco - Drums Bobby King - Vocals (tenor) / Willy Green - Vocals (bass) Recensie NRC  (30 september 1980) ________________________________________________ WE WANT MORE...WE WANT MORE...WE WANT MORE... John Hiatt In 1983 brengt John Hiatt zijn 6e solo-alb

The Stranglers No More Heroes (1977) Zondag 27 november 1977. Nederland maakt kennis met punk, The Stranglers treden op in Paradiso Amsterdam. Zo'n 1500 man staan tegelijk op en neer te springen (pogoën). Zoals later bekend werd golfde in de kelder van Paradiso het plafond op en neer. Hugh Cornwell staat midden op het podium te zingen terwijl bassist Jean-Jacques Burnell springt en om hem heen rent. Wat een pure energie. Ook de Amsterdamse Hells Angels waren aanwezig op die avond. Vier Angels klommen op het podium en gaan tussen de bandleden staan dansen. Een ervan gaat zelfs tijdens een nummer in gesprek met de zanger. Na afloop van het concert zat er backstage een deur op slot en zijn de bandleden en de Angels samen door een muur gebroken. Bijzonder om bij een van de vijf meest memorabele concerten van Paradiso te zijn geweest. The Stranglers - No More Heroes Live@Paradiso Amsterdam (1977) Hugh Cornwell - Guitar, Lead Vocals /  Jean-Jacques Burnel - Bass, Vocals  Dave Greenfield

Het concert in de Heineken Music Hall was pas het vierde optreden van Steely Dan in Nederland (na drie keer Rotterdam Ahoy voor het eerst in Amsterdam). De twee New Yorkers Donald Fagen en Walter Becker (1950-2017) hadden maar liefst 11 man meegenomen, waaronder een vierkoppige blazerssectie en drie achtergrondzangeressen. Toch is het Donald Fagen die de show draagt, als zanger, toetsenist en dirigent.  Opmerkelijk blijft dat Steely Dan in 1972 begon met platen maken, maar nauwelijks toerde. Tussen 1974 en 1993 trad Steely Dan zelfs helemaal niet op. Pas in 1996 kwam de band voor het eerst naar Nederland.  Het optreden in Amsterdam maakte met een mooie lichtshow en een prachtig geluid de 'Left Bank Holiday '09 Tour' tot een geweldige belevenis. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Hieronder zie je een stiekem opgenomen video van het concert in Amsterdam. Vooraf was duidelijk aangegeven dat er niet gefilmd mocht worden en z